1408 (2007)

Άλλη μία μεταφορά στη μεγάλη οθόνη μίας ιστορίας του Stephen King. Φυσικά επειδή η πλειοψηφία των μεταφορών αυτών κινούνται μεταξύ ανοησίας και μετριότητας, είμαστε επιφυλακτικοί, όταν βγαίνει κάποια καινούρια. Το σενάριο αφορά το συγγραφέα Mike Enslin, ο οποίος μένει σε “στοιχειωμένα” δωμάτια ξενοδοχείων, με σκοπό να αποδείξει αν αληθεύει η φήμη τους ή το αντίθετο. Μέχρι τώρα δεν έχει συναντήσει κάτι το μεταφυσικό. Ώσπου διαμένει στο δωμάτιο 1408 του ξενοδοχείου Dolphin, στο οποίο έχουν βρεί το θάνατο περίπου 60 άτομα, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Το κύριο μέρος της ταινίας εκτυλίσσεται μέσα σε ένα δωμάτιο. Κι αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη δουλειά του σκηνοθέτη, ώστε να μας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον έως το τέλος. Όμως ο Håfström μέχρι ένα σημείο τα καταφέρνει αρκετά καλά. Με τη βοήθεια έξυπνων ηχητικών κυρίως εφέ, αλλά και οπτικών, μας κρατά καθηλωμένους για μία ώρα. Δυστυχώς μετά(λόγω του ελλιπούς σεναρίου) καταφεύγει σε υπερβολικές δόσεις CGI και τσαλακώνει το τελικό αποτέλεσμα. Ο κύριος λόγος όμως που η ταινία είναι αποτελεσματική, είναι ο John Cusack(που ενσαρκώνει τον Enslin),ο οποίος είναι απολαυστικός. Μας παρουσιάζεται αρχικά πολύ κυνικός και έντονα κατηγορηματικός σχετικά με την ύπαρξη φαντασμάτων και πνευμάτων. Και αυτό τον κάνει ακόμα πιο αποτελεσματικό και πειστικό, όταν αρχίζει να χάνει τα λογικά του, το μυαλό να μπερδεύεται, μη μπορώντας να ξεχωρίσει το αληθινό από το φανταστικό. Ο ρόλος(ο οποίος είναι πολύ δύσκολος) του πάει γάντι και ο ίδιος τα πάει περίφημα. Όπως πολύ καλά τα πάει και ο Samuel Jackson στο (μικρό) ρόλο του διευθυντή του ξενοδοχείου Dolphin.

Το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι κάτι το εξαιρετικό, ούτε είναι από τις καλύτερες μεταφορές ιστοριών του King στον κινηματογράφο(καλύτερη όμως από πολλές εξ’ αυτών). Αν δε το παραέκανε ο Håfström με τα CGI και το σενάριο είχε κάποιο φινάλε που να έδενε περισσότερο με το υπόλοιπο έργο, θα ήταν καλύτερο φιλμ. Έστω κι έτσι, τουλάχιστον για μία ώρα είναι τρομαχτικό με έντονο σασπένς.
6/10