Die Hard 4.0 (2007)

Ο John McClane είναι από τους πιο αγαπητούς ήρωες ταινιών δράσης. Οι τρείς πρώτες ταινίες τα πήγαν πολύ καλά εμπορικά. Έχοντας περάσει αρκετά χρόνια από την τρίτη ταινία, κανείς δεν περίμενε μία ακόμη συνέχεια, καθώς ο Bruce Willis έχει μεγαλώσει αρκετά. Όμως οι ιθύνοντες είχαν άλλη άποψη. Παίρνουν τον γερασμένο πλέον McClane, που κοντεύει να συνταξιοδοτηθεί και τον βάζουν στο επίκεντρο μίας ηλεκτρονικής τρομοκρατικής απειλής. Η συγκεκριμένη απειλή, αν πραγματοποιηθεί, να είναι καταστροφική για μία χώρα, όμως είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη και αναπτυχθεί πάνω της ένα σενάριο που θα κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο και συνεχές. Έχοντας ένα τέτοιο σενάριο, που έχει και αρκετά κλισέ, ο σκηνοθέτης προσπαθεί να εστιάσει περισσότερο στη δράση, για να κρατήσει την ένταση σε υψηλά επίπεδα. Κι ως ένα σημείο το καταφέρνει, δημιουργώντας μερικές εντυπωσιακές σκηνές. Οι οποίες έχουν και ένα μεγάλο μειονέκτημα. Το ότι είναι πολύ υπερβολικές(ακόμα και για τα μέτρα του Χόλυγουντ).

Από πλευράς ερμηνειών οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ερμηνεύονται ικανοποιητικά. Ο Olyphant προσπαθεί φιλότιμα σε έναν ρόλο όμως που δε του ταιρίαζει. Για όσους είχαν ξεγράψει τον Willis λόγω ηλικίας, μπορώ να πω ότι επέδειξε την πιο ώριμη και σοβαρή ερμηνεία του

Εν κατακλέιδι, η ταινία δεν φτάνει στο επίπεδο των δύο πρώτων “Die Hard”, όμως είναι ικανή να κρατήσει ικανοποιητική συντροφιά για δύο ώρες.
6/10