Bangrajan (2000)

Συντάκτης:
ChrisKiss

“Τη χρονιά του Κόκορα, το Βουδιστικό έτος 2308 (1765 μ.Χ.), οι δυνάμεις της Βιρμανικής Αυτοκρατορίας επιτέθηκαν στην πρωτεύουσα του Σιάμ, με δύο στρατιές από διαφορετικά μέρη. Από τη Δύση, πάνω από 100.000 Βιρμανοί στρατιώτες εισέβαλλαν στην πρωτεύουσα, Ayuddhaya.

Από το Βορρά όμως, άλλοι 100.000 στρατιώτες που επρόκειτο να επιτεθούν, αργοπόρησαν για 5 ολόκληρους μήνες. Και αυτό, γιατί, παρά την ανισότητα, ένα μικρό χωριό που κατοικούνταν από συνηθισμένους ανθρώπους, με ασυνήθιστο ηρωισμό, καθυστέρησε σημαντικά τους Βιρμανούς.

Υπό την ηγεσία ανδρών όπως ο Ιν, ο Τονγκ-μεν, ο Τσαν, ο Μεουάνγκ και άλλων, οι χωρικού έπαιρναν σπαθιά και ζητούσαν την ευλογία του μοναχού Θαματσότ για να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις με απαράμιλλη ανδρεία. Προσπαθούσαν ενωμένοι, μέχρι τη στιγμή που οι Βιρμανοί εξαπέλυσαν όλες τις δυνάμεις τους προς το χωριό. Οχτώ μήνες αργότερα η πρωτεύουσα έπεσε. Η ιστορική πολιορκία τελείωσε καθώς η Αυτοκρατορία του Σιάμ διαλύθηκε. Όμως ο ηρωισμός αυτών των θαρραλέων χωρικών, έμεινε στην ιστορία και εξαπλώθηκε στα πέρατα της χώρας. Αυτός είναι ο θρύλος του Μπανγκ Ραγιάν!”

Φίλοι και φίλες, λίγο μετά το Braveheart και ΠΡΙΝ το Apocalypto του Mel Gibson ήρθε και στη χώρα μας αυτή η εκπληκτική ταινία από την Ταϊλάνδη. Ναι, και όμως από εκεί. Η ταινία δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις μεγάλες επικές παραγωγές που σκάνε μύτη από το Hollywood, ίσα ίσα, θα έλεγα ότι είναι και καλύτερη από πολλές δήθεν υπερπαραγωγές που τελικό αποτέλεσμα έχουν ποτάμια οπτικών εφέ χωρίς νόημα και περιεχόμενο. Πάει καιρός που την πρωτοείδα αλλά τελικά δεν σβήστηκε ποτέ από την μνήμη μου και έτσι πριν μερικές μέρες την πήγα σε κάποιο σπίτι όπου θα έπαιζε προβολή. Λοιπόν, δεν υπήρχε άτομο από τη παρέα που να μη του άρεσε και μάλιστα κάποιοι την χαρακτήρισαν καλύτερη από το Apocalypto, όπως και από πολλές άλλες που δεν θα αναφέρω εδώ. Η ταινία περιέχει όλα όσα θα ήθελε να δει κάποιος που λατρεύει της επικές παραγωγές όπως μάχες, αίμα, σπαθιά, δυνατούς χαρακτήρες, καθώς και πολλά παραπάνω. Αν και ξεκινάει ολίγον νωχελικά και διστακτικά μετά το πρώτο μισό απλά δεν μπορείς να την σταματήσεις. Δεν γίνεται! Οι χαρακτήρες σου μένουν στο μυαλό ακόμα και μετά την προβολή και σιγά σιγά αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είδες μια ακόμα επική ταινία. Είδες μια ταινία η οποία πραγματεύεται την πραγματική ανδρεία, τα ιδανικά, την ελευθερία, το φιλότιμο, την φιλία, την αυτοθυσία, την κριτική σκέψη. Χωρίς μπαρούφες και αντιγραφές. Και όχι, δεν φταίω εγώ που είμαι καμένος, είναι το «bang rajan» που είναι τόσο τέλειο! Έχει όμως και ένα μεγάλο μειονέκτημα, δυστυχώς δεν είναι από της Η.Π.Α., που σημαίνει μηδαμινή διαφήμιση, καμία προώθηση και χαμένη σε κάποιο σκοτεινό ράφι στα DVD clubs, όσα δηλαδή τόλμησαν και την έφεραν. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες ολόκληρες με διθυραμβικά λόγια αλλά δεν θα το κάνω, θα πρότεινα απλά σε όποιον ήθελε, να αφιερώσει και δύο ώρες σε μια ταινία που πραγματικά αξίζει, να πάει να την ζητήσει (διότι λίγο δύσκολο να την βρει μόνος) και να την δει. Κυκλοφορεί στη Ελλάδα υπό τον τίτλο «Η Ιερή Μάχη» από την Audio Visual, οπότε δεν θα είναι και τόσο δύσκολο. Όσο για την διάλεκτο, μετά το πρώτο πεντάλεπτο συνηθίζεται άνετα.

Και φυσικά είναι υπεράνω κριτικής, δεν μπορείς να συγκρίνεις τα ανόμοια.

9/10