DarkChild
Μετά τον 'Αρχοντα των Δαχτυλιδιών και την επιτυχία του, το Χόλυγουντ μας βομβαρδίζει με περιπέτειες φαντασίας. Δυστηχώς οι περισσότερες εξ' αυτών πλέουν σε ρηχά νερά. Και δυστυχώς ούτε το εν λόγω φιλμ ξεφεύγει από τον κανόνα. Τι όμως πρέπει να έχει ένα τέτοιου είδους φιλμ για να ξεχωρίσει; Πρέπει να έχει καλοστημένη δράση και περιπέτεια, σωστή ξεδίπλωση της πλοκής , όμορφα και υψηλού επιπέδου εφέ, καλή σκηνοθεσία, τεχνική αρτιότητα και φυσικά ένα πολύ καλό σενάριο με το ανάλογο υπόβαθρο.
Το Stardust δεν έχει τίποτα από τα προηγούμενα. Ελάχιστη δράση, μετρίου επιπέδου εφέ, αρκετά τεχνικά λάθη, σκηνοθεσία που δεν ξεφεύγει από την τετρημένη και το πιο σημαντικό απ' όλα, ένα αδιάφορο και κακό σενάριο. Ένα παραμύθι γεμάτο κλισέ του είδους που το κάνει προβλεπόμενο εξαρχής. Έχουμε κακή ανάπτυξη της πλοκής, αλλά αυτό δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο, αφού το ενδιαφέρον μας έχει μηδενιστεί προ πολλού με τις πολυάριθμες κωμικές σκηνές και ατάκες(ωστόσο κάποιες από αυτές είναι έξυπνες) που μετατρέπουν το φιλμ από περιπέτεια φαντασίας σε παρωδία. Η σκηνοθεσία του Matthew Vaughn(στην δεύτερη σκηνοθετική του απόπειρα) δεν είναι κακή, αλλά δεν καταφέρνει να περισώσει το γελοιοδεστάτο σενάριο. Γενικά όσοι περιμένετε να παρακολουθήσετε μια περιπέτεια φαντασίας ή έστω ένα παραμύθι, θα απογοητευτείτε οικτρά. Δείτε την καλύτερα σαν μία κωμωδία εποχής. 3/10
ΥΓ. Είναι μεγάλο κρίμα για τον Robert De Niro πού είναι ένας εκ των κορυφαίων ηθοποιών που έχουμε δει ποτέ, να ξεφτιλίζεται σε τέτοιους γελοίους ρόλους(gay καπετάνιος). Γενικά οι επιλογές του στις ταινίες που παίζει στην δύση της καριέρας του είναι κακές, αλλά η συγκεκριμένη ταινία, πραγματικά τον καταρρακώνει στα μάτια των θαυμαστών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.