Ο David Slade μας είχε απασχολήσει προ διετίας, με ένα καλό ψυχολογικό θρίλερ, που όμως είχε ενοχλητικό θέμα. Το θέμα της παιδεραστίας. Αυτή τη φορά επιστρέφει πάλι με ένα θρίλερ. Ένα θρίλερ με βρυκόλακες όμως. Και αποδεικνύει ότι το Hard Candy δεν ήταν ένα “πυροτέχνημα”. Δημιούργησε ένα καλό και τρομακτικό θρίλερ, ξεφεύγοντας από την πεπατημένη, χρησιμοποιώντας λίγες gore σκηνές. Ο Slade σκηνοθετεί πολύ έξυπνα την ταινία, χρησιμοποιώντας το παιχνίδι του “κρυφτού” με φόντο το τρομακτικό σκοτάδι και το πολικό ψύχος. Δε βιάζεται να μας παρουσιάσει τους βρυκόλακες. Ακόμα και όταν γίνουν οι δύο πρώτοι φόνοι, δε τους βλέπουμε παρά ελάχιστα. Αυτό μας αυξάνει ακόμα περισσότερο την περιέργεια. Παρ’ ότι το back story(ο σερίφης και η γυναίκα του που έχουν χωρίσει) δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, εντούτοις αυτό δεν ζημιώνει το έργο. Το φίλμ είναι καλοστημένο και τα οπτικά και ηχητικά εφέ που το συνοδεύουν, δημιουργούν μία μόνιμη και έντονη κατάσταση φόβου.
Μία ουσιώδης διαφορά του φίλμ, με άλλα του είδους, είναι η προσέγγιση των βρυκολάκων. Έχουμε συνηθίσει να τους βλέπουμε σκοτεινούς και σε γοτθικό στυλ, αλλά σαγηνευτικούς. Ο Slade από την άλλη μας τους παρουσιάζει αποκρουστικούς, τρομακτικούς, να βρίσκονται σε μία άγρια και κτηνώδη κατάσταση, χωρίς βέβαια να απουσιάζει η νοημοσύνη.
Όσον αφορά τις ερμηνείες ο Danny Huston είναι πειστικότατος ,ως αρχηγός των βρυκολάκων. Από την άλλη ο Hartnett είναι μέτριος στο ρόλο του. Απλώς στο τέλος συμπαθούμε τον χαρακτήρα που ενσαρκώνει, αφού θα δώσει τα πάντα για να σώσει την αγαπημένη του. Το υπόλοιπο cast στέκεται καλά.
Δεν ξέρω αν το εν λόγω φίλμ, είναι η απαρχή της αναγέννησης του είδους. Σαφώς, όμως, είναι από τους καλύτερους και πιο τρομακτικούς αντιπροσώπους του.
7/10
1 σχόλιο:
μου άρεσε πολύ το hard candy αλλά και το 30 days of night. Ίσως από τις πιο εύστοχες μεταφορές κόμικ στην μεγάλη οθόνη!
Δημοσίευση σχολίου