Το Γαμήλιο Party (2008)

Συντάκτης:WizKid

Οι τακτικοί επισκέπτες του blog θα θυμούνται ένα παλαιότερο άρθρο μου για την πορεία του ελληνικού σινεμά.

(http://darkchildgr.blogspot.com/2008/01/blog-post_22.html)

Το «Γαμήλιο Πάρτυ» είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια διάψευσης όσων έγραψα. Κι επειδή έχω πολλά να πω γι’ αυτό το θέμα, επιτρέψτε μου να αναλύσω τη συνολική εμπειρία που έζησα στο σινεμά.

Το πρώτο τρέιλερ ήταν για το ντοκιμαντέρ “Earth”, ενώ το δεύτερο για την ελληνική ρομαντική κωμωδία(;) «Μόλις Χώρισα». Το “Earth”, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι μια συντομευμένη έκδοση της επιτυχημένης σειράς ντοκιμαντέρ “Planet Earth”. Βλέποντας τα δύο αυτά τρέιλερ, συνειδητοποίησα τη μαεστρία των «ξένων» στη δημιουργία διαφημιστικών, καθώς ακόμη και η διαφήμιση ενός ντοκιμαντέρ σου δίνει την αίσθηση ότι η ταινία είναι εκπληκτική. Από την άλλη, οι «δικοί μας» τα θαλάσσωσαν στο promotion του «Μόλις Χώρισα», με το παράταιρο μοντάζ και την έλλειψη ενέργειας να μην προκαλούν κανένα ενδιαφέρον στο κοινό. Για να μην αναφερθώ στην βρισιά με την οποία ξεκινά το τρέιλερ. Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά! Πάντως, η ταινία διαθέτει ασυνήθιστα ζωντανά χρώματα για εγχώρια παραγωγή.
Μετά τα επόμενα μπλοκμπαστεράδικα τρέιλερ, ένα έκτρωμα πέρασε μπροστά από τα μάτια μας. Μια ταινία μικρού μήκους ονόματι «Τίτο», που σε όλη τη διάρκειά της σε κάνει να ξύνεις το κεφάλι σου από απορία. Και μη φανταστείτε τίποτα «κουλτουριάρικο». Είναι ένα ανόητο παιδικό ανέκδοτο των δέκα δευτερολέπτων, ξεχειλωμένο σε μια ταινία τριών λεπτών. Έχω δει πολλές μη ικανοποιητικές ελληνικές ταινίες μικρού μήκους, αλλά αυτό παραπάει…
Και περνάμε στο κυρίως γεύμα, μια κωμωδία με ορισμένες καλές στιγμές και ατάκες, που με το ζόρι όμως θα χαρακτήριζε κανείς «ξεκαρδιστική». Οι ηθοποιοί επιστραυτεύουν αμέτρητες γκριμάτσες και υπερβολές ώστε να κάνουν το χειλάκι του θεατή να γελάσει, η σκηνοθεσία της Christine Crokos διαθέτει ορισμένα αμερικάνικα «κολπάκια» αλλά τίποτε το σπουδαίο, ενώ η reggae μουσική επένδυση των Locomondo είναι ευχάριστη στην αρχή, αλλά γρήγορα καταντά μονότονη. Πότε θα μάθουν επιτέλους οι Έλληνες παραγωγοί ότι με «ξεπλυμένα» χρώματα, «κουνημένη» κάμερα, αργό μοντάζ και έλλειψη μουσικής στις κωμικές σκηνές αποκλείεται να γυρίσεις μια επιτυχημένη κωμωδία; Και πότε θα μάθουν να κάνουν σωστά τρέιλερ; Το διαφημιστικό του «Γαμήλιου Πάρτυ» μας χάλασε τις περισσότερες σκηνές της ταινίας, κάνοντάς την ακόμη πιο προβλέψιμη απ’ ότι είναι. Στην υγειά σου, Ελλάδα!

4/10