Συντάκτης:DarkChild
Το "Saw" είναι ένα αρκετά εμπορικό franchise, βασισμένο σε δύο πολύ καλές ταινίες και σε μία τρίτη λιγότερο επιτυχημένη. Έτσι λοιπόν οι παραγωγοί πήραν την απόφαση να δημιουργήσουν άλλες τρείς ταινίες. Το ερώτημα ήταν όμως αν θα τα κατάφερναν το ίδιο καλά με τις προηγούμενες φορές. Όλοι ξέρουμε ότι συνήθως κάθε σίκουελ είναι χειρότερο από το προηγούμενο.
Στην τέταρτη λοιπόν, ταινία "Saw", οι δημιουργοί προσπαθούν να ενώσουν τα γεγονότα της τρίτης ταινίας με αυτά της τέταρτης και μάλιστα σε παράλληλο χρόνο. Δεν συνεχίζουν την υπόθεση με τον πατέρα να ψάχνει για την κόρη του(έτσι τελείωνε το τρίτο φιλμ), αλλά βάζει στο παιχνίδι καινούριους χαρακτήρες, που δρούν παράλληλα με τα γεγονότα που διεξάγονται στην τρίτη ταινία(αλλά αυτό δεν το καταλαβαίνουμε εξαρχής). Τα δύο πολύ δυνατά χαρτιά του "Saw", στα οποία οφείλει και την εμπορική επιτυχία του ήταν από τη μία οι πολύ έξυπνες παγίδες θανάτου και το δυνατό σενάριο που όσο περνούσε η ώρα "έπνιγε" τους χαρακτήρες, από την άλλη. Ήταν ένας πετυχημένος συνδυασμός του serial killer thriller και με το gore στοιχείο, που είδαμε στις δύο πρώτες ταινίες. Στην τρίτη η αναλογία έγειρε περισσότερο προς το gore. Στην τέταρτη έγινε πλήρως gore. Οι παγίδες και τα βασανιστήρια παραμένουν από τα πιο έξυπνα που έχουμε δει. Το κακό όμως είναι ότι το σενάριο δε βοηθάει καθόλου. Είναι μεν αξιόλογη η κεντρική ιδέα της συνέχισης του σεναρίου από το προηγούμενο φιλμ, αλλά δυστυχώς η ανάπτυξη στηρίζεται σε αρκετές υπερβολές και έχει πολλές τρύπες, σημάδι που δείχνει πως η δημιουργική ομάδα του "Saw" έχει χάσει την ευρηματηκότητα της. Ένα ακόμα αρνητικό σημείο της ταινίας, είναι ότι απουσιάζει κάποιος χαρακτήρας που να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον, αφού όσοι χρησιμοποιούνται είναι αναλώσιμες καρικατούρες. Ακόμα και ο Jigsaw χρησιμοποιείται ελάχιστα σε flashbacks- κλισέ.
Ευτυχώς για μας παραμένουν και σε αυτήν την ταινία, κάποια απο τα στοιχεία των προηγούμενων ταινιών και μας βοηθάνε να μη χάσουμε ολοκληρωτικά το ενδιαφέρον μας, παρά το αδύναμο σενάριο. Και αυτά είναι η στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία, η υποβλητική ατμόσφαιρα και μουσική και φυσικά οι πανέξυπνες παγίδες.
Γενικά στην ταινία θα δείτε αυτά που περιμένατε από ένα σίκουελ και τίποτα παραπάνω. Απλά ένα μέτριο αποτέλεσμα.5/10
1 σχόλιο:
εγώ σταμάτησα στο 3,δεν αντέχω άλλο την κατρακύλα μετά το 1.έχω εκφραστεί και στο blog μου για το πόσο κρίμα είναι που συνεχίστηκε η ιδέα της πρώτης ταινίας, και κατέληξα να απορρίψω και την ίδια την πρώτη όταν είδα πόσο έξυπνα παιχνίδια υπάρχουν σε ταινίες με έλλειψη αηδίας (Sleuth (1972), hard candy (2005))
Δημοσίευση σχολίου